Fan van De Luizenmoeder of heb je liever Soof?

Midden in de week

BLOG – Ik was vooral gecharmeerd van Ilse Warringa’s vertolking van Achterlangs van Willem Wilmink, maar ik begrijp echt wel dat die Luizenmoeder-juf populair is vanwege die bijzonder Nederlandse serie. Zij die helemaal los gaan op de onbedoelde humor van het lagere school personeel zijn toch vooral dertigers. Zij met jonge kinderen, en die hebben wij als vijftigers over het algemeen niet meer. Hoogstens nog net een puber in huis. Ik heb meer met Soof, een gescheiden werkende moeder met puberdochter, die alle ballen in de lucht moet zien te houden.

Goed. De Luizenmoeder. Succesvol, hilarisch, goeie cast en op handen gedragen door De Wereld Draait Door. De eerste serie zit er op, serie twee volgt. Luizenmoeder ben ik geweest. Ik kan me de jeuk nog goed herinneren. Het begon bij mijn oudste dochter, inmiddels 24. Een kind met heerlijk dik golvend halflang haar. Daar moest de luizenkam dus in, nadat het gewassen was met stinkende luizenshampoo. Ik kan je vertellen dat tea-tree achter de oren echt niet werkt. Dat met die shampoo moest een paar keer, en het kammen moest iedere dag.

Het hele gezin aan de luizenshampoo

Ik redde het om haar luizenvrij te krijgen zonder kappersbezoek, maar daar diende nummer twee zich al aan, zoonlief. Nee, ze hadden niet naast elkaar televisie gekeken waarbij de haardossen elkaar raakten. Niks van dat alles, maar in de tijd dat de jassen nog niet in luizenzakken zaten op school, sprongen de beestjes vrolijk van kraag naar kraag aan de kapstok. Om een lang verhaal korter te maken; het hele gezin aan de luizenshampoo. Kamsessies van uren, dekbedovertrekken en knuffels op 60 graden wassen en alles, maar dan ook alles flink stofzuigen. Ik werd er doodmoe van. Dus ik begrijp wel dat je dan ’s avonds met de voetjes omhoog lekker wilt lachen om zo’n serie met flink wat onnozele types erin en een juf die korte metten maakt met ouders die van alles denken te willen en te weten.

Dan even Soof, die moeder die een generatie verder is en de luizen achter de rug heeft, maar vervolgens te kampen krijgt met een bemoeizuchtige eigen moeder die net weer aan de man is, een puberdochter die het huis uit wil, een vent die haar maar niet los wil laten, maar wel aan zijn tweede leg is begonnen. Kortom; uit het leven gegrepen. Er komen levenswetten voorbij die we als vijftigers, zestigers of zeventigers wel kennen. Of er in ieder geval kennis mee gaan maken.
Al die series zijn met humor doorspekt en ik begrijp wel waarom; daar houd je het heel lang op uit. Humor makes the world go around, zeg maar. Je kunt er niet genoeg van om je heen hebben, het relativeert de hele bliksemse boel.

Die mensen konden niet meer naar huis

Nou ja, niet helemaal alles. Want op dezelfde avond dat de cast van De Luizenmoeder in het zonnetje wordt gezet bij DWDD, tref ik donkere wolken boven Beau van Erven Dorens in een programma over een hospice waar hij een aantal dagen verblijft. Ik weet nooit zo goed wat ik van Beau moet denken, maar dit raakt me wel. En hem ook, zie ik. Staat haaks op De Luizenmoeder, dat snap ik ook wel, maar ook die kant van het bestaan, bestaat. Hij kon maar moeilijk afscheid nemen van de mensen in het hospice, maar kon in ieder geval naar huis. Dat konden die mensen niet meer. Nooit meer. En dat kwam behoorlijk aan.

Dan krijgen we het bericht dat de Britse natuurkundige Stephen Hawking is overleden. Op 76-jarige leeftijd. Volgens sommigen het grootste genie sinds Einstein. Hij ontwikkelde een groot aantal theorieën waar menigeen nog op voort kan. Na zijn studie natuurkunde in Oxford stapte Hawking over naar de sterrenkunde en later de kosmologie. Hij wilde alles weten over het ontstaan van de aarde, het leven en het waarom.

The Theory of Everything

Dat zo iemand die vol vragen zit over het bestaan, op zijn 21ste al te horen krijgt dat hij de spierziekte ALS heeft, vind ik bizar. Hij belandde in een rolstoel en verloor in 1985 zijn spraak. Hij bleef echter actief, zette zijn wetenschappelijke werk voort en ontwikkelde zijn theorie over zwarte gaten. Zijn werk in combinatie met zijn handicap maakte hem tot een bijzondere persoonlijkheid. Door sommigen een icoon genoemd. In 2014 verscheen er een film over zijn leven, The Theory of Everything.

En zo laveren we op een televisieavond van het begin van het bestaan met de oerknal-theorie van Hawking, tot aan een hospice als een wachtkamer van de dood, zoals Beau het benoemde. En alles wat daartussen zit aan levensfases. Van luizenmoeders van jonge kinderen, tot gescheiden moeders van pubers. En als al die kinderen de deur uit zijn, beginnen we gewoon een B&B. Over dat programma gaan we ook nog wel eens schrijven, voordat het van de buis verdwijnt. Hebben we alle levensfases wel gehad, toch?

Deel dit artikel

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Full 2
Culinaire routes
De leukste restaurants, de meest verfijnde smaken, de eerlijkste gerechten.
Full 2
Full 2
Fiets, wandel- en vaarroutes
Kom lekker in beweging en loop of fiets een mooie route!
Full 2
Full 2
Er op uit
Nederland is veelzijdiger dan je denkt. Laat het dagelijkse leven even achter je en geniet!
Full 2
Full 2
Schrijf mee
Vertel jij graag mooie verhalen? Schrijf dan mee met de redactie van 50+
Full 2
previous arrow
next arrow
Scroll naar boven
Scroll naar top